Refluks pęcherzowo-moczowodowy: Przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie
Spis treści
- Wprowadzenie do refluksu pęcherzowo-moczowodowego
- Przyczyny refluksu pęcherzowo-moczowodowego
- Objawy refluksu pęcherzowo-moczowodowego
- Diagnoza refluksu pęcherzowo-moczowodowego
- Leczenie refluksu pęcherzowo-moczowodowego
- Profilaktyka refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Wprowadzenie do refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Refluks pęcherzowo-moczowodowy to schorzenie polegające na cofaniu się moczu z pęcherza moczowego do moczowodów. Jest to problem, który może prowadzić do poważnych powikłań, jeśli nie zostanie odpowiednio zdiagnozowany i leczony. Choroba ta może występować zarówno u dzieci, jak i dorosłych, jednak najczęściej diagnozowana jest u dzieci. Wyróżniamy dwa typy refluksu: pierwotny i wtórny, które różnią się przyczynami powstawania.
Przyczyny refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Refluks pęcherzowo-moczowodowy może być wynikiem różnych przyczyn. Refluks pierwotny jest najczęściej spotykany i wynika z wrodzonych nieprawidłowości w budowie zastawki, która powinna zapobiegać cofaniu się moczu. Zazwyczaj jest to spowodowane zbyt krótką długością podśluzowej części moczowodów w stosunku do ich średnicy. Refluks wtórny natomiast powstaje na skutek przeszkód poniżej ujścia moczowodów do pęcherza, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia w pęcherzu moczowym i cofania się moczu. W tym przypadku mechanizm zastawkowy funkcjonuje prawidłowo, ale problemem jest podwyższone ciśnienie.
Objawy refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Objawy refluksu pęcherzowo-moczowodowego mogą być różnorodne i zależą od wieku pacjenta. U noworodków mogą występować takie symptomy jak ospałość i zahamowanie wzrostu. U niemowląt często pojawia się podwyższona temperatura ciała, bolesność podczas oddawania moczu, częstomocz, zaparcia, biegunka oraz oddawanie moczu o nieprzyjemnym zapachu. Dzieci starsze mogą doświadczać częstych infekcji dróg moczowych, bólu brzucha czy nawet problemów z kontrolą oddawania moczu.
Diagnoza refluksu pęcherzowo-moczowodowego
W celu postawienia prawidłowej diagnozy refluksu pęcherzowo-moczowodowego, lekarz może zlecić szereg badań. Należą do nich:
- Badanie moczu w celu wykrycia infekcji.
- Ultrasonografia (USG) jamy brzusznej, aby ocenić stan nerek i pęcherza.
- Cystouretrografia mikcyjna, która pozwala na ocenę przepływu moczu i funkcjonowania układu moczowego.
Te badania pomagają lekarzowi jednoznacznie określić obecność choroby oraz jej stopień zaawansowania, co jest kluczowe dla dalszego leczenia.
Leczenie refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Leczenie refluksu pęcherzowo-moczowodowego zależy od jego typu i stopnia zaawansowania. W przypadku refluksu pierwotnego, często stosuje się antybiotykoterapię w celu zapobiegania infekcjom dróg moczowych. W przypadkach refluksu wtórnego, konieczne może być przeprowadzenie zabiegu operacyjnego lub konsultacja z nefrologiem. Ważne jest, aby rozpocząć leczenie jak najszybciej, ponieważ nieleczony refluks może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak uszkodzenie nerek czy nadciśnienie tętnicze.
Profilaktyka refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Zapobieganie refluksowi pęcherzowo-moczowodowemu jest możliwe poprzez stosowanie się do kilku prostych zasad. Należy regularnie wykonywać kontrolne badania moczu, aby wcześnie wykryć ewentualne infekcje. Ważne jest także picie dużych ilości płynów, co pomaga w utrzymaniu prawidłowego przepływu moczu. Higiena intymna odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu infekcjom, dlatego należy dbać o nią szczególnie u dzieci. Całkowite opróżnianie pęcherza oraz unikanie długich kąpieli w wannie to kolejne działania, które mogą pomóc w zapobieganiu refluksowi.