Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego: Przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie

Spis treści

• Co to jest zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?
• Przyczyny zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego
• Objawy zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego
• Diagnoza zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego
• Leczenie zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego
• Profilaktyka i rehabilitacja

Co to jest zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?

Do zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego dochodzi często w wyniku doznania urazu ramienia. Staw ten jest niezwykle mało ruchomy w porównaniu z innymi stawami w ciele człowieka. Zwichnięcie tego stawu wynika najczęściej z upadku na ramię lub wyprostowaną rękę, podczas którego obojczyk oparty jest o żebra, a łopatka wypchnięta zostaje ku dołowi. Uszkodzony wtedy jest nie tylko staw, ale i okoliczne więzadła.

Przyczyny zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego

Najczęstsze przyczyny zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego to urazy sportowe, upadki oraz wypadki komunikacyjne. W praktyce medycyny wyróżnia się sześć stopni uszkodzenia stawu barkowo-obojczykowego, począwszy od delikatnego naciągnięcia, aż do znacznego przemieszczenia obojczyka wraz z uszkodzeniem torebki stawowej. Każdy z tych stopni wymaga indywidualnego podejścia do leczenia. Warto zwrócić uwagę na to, że przyczyny zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego mogą być różnorodne, a ich zrozumienie jest kluczowe dla skutecznej terapii.

Objawy zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego

Najbardziej charakterystycznym objawem zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego jest pojawiający się przeszywający ból nad stawem. Do tego dochodzi tkliwość miejsca uszkodzonego, ból przy jakimkolwiek ruchu oraz pojawiający się obrzęk. Gołym okiem widoczna jest też nienaturalna pozycja obojczyka, czyli odstawanie do góry. Próba wciśnięcia końca obojczyka w miejsce właściwe kończy się niepowodzeniem, gdyż kość ta po zwolnieniu ucisku powraca na nieprawidłową pozycję i nie daje się mechanicznie nastawić. Nazywane jest to zjawisko objawem klawisza.

• Przeszywający ból nad stawem
• Tkliwość i obrzęk
• Nienaturalna pozycja obojczyka
• Objaw klawisza

Diagnoza zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego

Samo uszkodzenie stawu barkowo-obojczykowego oraz ocena stopnia tego zwichnięcia możliwe są po dokładnych oględzinach wykonanych przez lekarza specjalistę. Nawet już nieduża niestabilność świadczy o uszkodzeniu okolicznych więzadeł. Oprócz oględzin konieczne jest wykonanie badań obrazowych, takich jak zdjęcie RTG, aby ocenić stopień uszkodzenia i kierunek przemieszczenia kości obojczykowej. Diagnoza zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego jest kluczowa dla podjęcia odpowiedniego leczenia.

Leczenie zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego

Leczenie zwichnięcia o najlżejszej formie możliwe jest zachowawczo. Najważniejszy w tym przypadku odpoczynek, łagodne środki przeciwbólowe oraz unieruchomienie stawu. Po pewnym czasie należy stopniowo przywracać uszkodzonemu stawowi sprawność poprzez zwiększanie aktywności fizycznej tego miejsca. Drugi typ uszkodzenia wiąże się z podobnym leczeniem, jednak powrót do sprawności należy rozpocząć po dłuższym czasie unieruchomienia stawu. Przypadki najbardziej zaawansowane, czyli te z dużym przemieszczeniem obojczyka i rozerwaniem okolicznych więzadeł powinny być leczone chirurgicznie. Leczenie zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego wymaga indywidualnego podejścia w zależności od stopnia uszkodzenia.

• Odpoczynek i unieruchomienie
• Łagodne środki przeciwbólowe
• Stopniowa rehabilitacja
• Leczenie chirurgiczne w cięższych przypadkach

Profilaktyka i rehabilitacja

Szczególnie ważne jest zastosowanie odpowiedniej terapii przy uszkodzeniach stawu barkowo-obojczykowego u sportowców zawodowych. Zbytnie obciążenie wyleczonego stawu u tych osób może w przyszłości rozwinąć się w zwyrodnienie tego stawu. Dlatego profilaktyka i rehabilitacja są kluczowymi elementami procesu leczenia. Regularne ćwiczenia wzmacniające mięśnie wokół stawu, unikanie nadmiernego obciążenia oraz stosowanie odpowiednich technik ruchowych mogą znacznie zmniejszyć ryzyko ponownego urazu.