Gorączka gruczołowa: Objawy, leczenie i profilaktyka
Spis treści
- Gorączka gruczołowa – co to jest?
- Gorączka gruczołowa – drogi zakażenia
- Gorączka gruczołowa – objawy
- Leczenie gorączki gruczołowej
- Czy istnieje szczepionka na gorączkę gruczołową?
- Profilaktyka i odporność na gorączkę gruczołową
Gorączka gruczołowa – co to jest?
Gorączka gruczołowa, znana również jako mononukleoza zakaźna, jest chorobą wirusową wywoływaną przez wirus Epsteina-Barr (EBV). To choroba, która często dotyka dzieci i młodzież, ale może wystąpić u osób w każdym wieku. Wirus ten jest jednym z najczęstszych wirusów zakaźnych na świecie, a większość ludzi zostaje nim zarażona w pewnym momencie swojego życia. Choroba jest często nazywana „chorobą pocałunków”, ponieważ rozprzestrzenia się głównie przez ślinę.
Gorączka gruczołowa – drogi zakażenia
Do zarażenia gorączką gruczołową dochodzi najczęściej poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub nosicielem wirusa. W praktyce oznacza to, że wirus może być przenoszony poprzez pocałunki, używanie tych samych sztućców, czy picie z tej samej szklanki. Inne drogi zakażenia obejmują przetoczenie krwi od osoby zakażonej oraz przeszczep narządów od chorego dawcy. Mimo że wirus jest bardzo zakaźny, nie każda osoba, która miała z nim kontakt, zachoruje na mononukleozę.
Gorączka gruczołowa – objawy
Objawy gorączki gruczołowej mogą być różnorodne i obejmują:
- silny ból gardła,
- ogólne osłabienie organizmu,
- podwyższoną temperaturę ciała,
- powiększone węzły chłonne, szczególnie w okolicach szyi,
- sporadycznie bóle brzucha,
- powiększenie śledziony,
- mdłości i wymioty,
- niestrawność,
- problemy z koncentracją.
Warto zauważyć, że objawy mononukleozy mogą się różnić w zależności od wieku pacjenta. U młodszych dzieci choroba często przebiega łagodniej, podczas gdy u młodzieży i dorosłych objawy mogą być bardziej nasilone.
Leczenie gorączki gruczołowej
Leczenie gorączki gruczołowej polega głównie na łagodzeniu objawów. W przypadku tej choroby nie stosuje się specyficznego leczenia antywirusowego. Zaleca się:
- leżenie w łóżku i odpoczynek,
- przyjmowanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych,
- unikanie forsownych ćwiczeń fizycznych, zwłaszcza jeśli występuje powiększenie śledziony,
- w przypadku powikłań neurologicznych – stosowanie kortykosteroidów.
W większości przypadków objawy ustępują samoistnie po kilku tygodniach. Należy jednak pamiętać, że pełne wyzdrowienie może zająć nawet kilka miesięcy, a w tym czasie pacjent powinien unikać intensywnego wysiłku fizycznego.
Czy istnieje szczepionka na gorączkę gruczołową?
Obecnie nie ma dostępnej szczepionki na mononukleozę zakaźną. Badania nad potencjalną szczepionką trwają, jednak na chwilę obecną nie ma skutecznego środka zapobiegawczego w postaci szczepienia. Dlatego też kluczowe jest unikanie kontaktu z osobami chorymi i przestrzeganie zasad higieny osobistej, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia.
Profilaktyka i odporność na gorączkę gruczołową
Po przebyciu gorączki gruczołowej organizm nabywa trwałą odporność na ponowne zakażenie wirusem EBV. Dlatego też większość osób choruje na tę chorobę tylko raz w życiu. W celu zmniejszenia ryzyka zakażenia warto stosować się do kilku prostych zasad:
- unikać dzielenia się jedzeniem i napojami z innymi osobami,
- zachować ostrożność podczas kontaktu z osobami, które mogą być zakażone,
- regularnie myć ręce,
- unikać używania wspólnych przyborów toaletowych i kosmetyków.
Dzięki tym działaniom można znacząco ograniczyć ryzyko zarażenia się wirusem i zachorowania na gorączkę gruczołową.