Choroba Whipple’a: Objawy, Przyczyny, Diagnostyka i Leczenie
Spis treści
- Historia choroby Whipple’a
- Przyczyny choroby Whipple’a
- Choroba Whipple’a objawy
- Diagnostyka choroby Whipple’a
- Leczenie choroby Whipple’a
- Powikłania choroby Whipple’a
Historia choroby Whipple’a
W roku 1907, George Whipple, jako pierwszy opisał chorobę Whipple’a, związaną z problemami procesu wchłaniania pokarmu z jelita cienkiego. Na jego cześć, przypadłość została określona jego nazwiskiem. Choroba Whipple’a jest niezwykle rzadka i stanowi wyzwanie diagnostyczne oraz terapeutyczne dla współczesnej medycyny. Wciąż wiele aspektów tej choroby pozostaje nieodkrytych, co czyni ją tematem licznych badań naukowych.
Przyczyny choroby Whipple’a
Choroba Whipple’a należy do grupy chorób pasożytniczych. Mikroorganizmem wywołującym jest bakteria Tropheryma whipplei. Są to gram-ujemne laseczki, z wyglądu przypominające paciorkowce grupy Bi D. Pasożyt przedostaje się do wnętrza organizmu za pomocą układu pokarmowego. Infekcja obejmuje nie tylko przewód pokarmowy, ale także ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, oddechowy, skórę oraz stawy.
Choroba Whipple’a objawy
Początkowo, choroba Whipple’a objawia się bólem stawów, a po kilku latach infekcja atakuje układ pokarmowy. Do najczęstszych objawów należą:
- bóle brzucha,
- biegunka,
- podwyższona temperatura ciała,
- szary koloryt skóry,
- problemy z pamięcią,
- kaszel,
- spadek wagi,
- anemia,
- spadek ciśnienia tętniczego,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- obrzęk tkanek,
- opadanie powiek,
- drgawki,
- problemy ze snem.
Choroba ta jest najczęściej spotykana u mężczyzn w średnim wieku, co może sugerować specyficzne czynniki ryzyka związane z płcią i wiekiem.
Diagnostyka choroby Whipple’a
W celu postawienia prawidłowej diagnozy, pacjent musi przejść szereg badań. Diagnostyka choroby Whipple’a obejmuje:
- podstawowe badanie krwi,
- biopsję jelita cienkiego,
- badanie endoskopowe przewodu pokarmowego,
- test PCR tkanek.
Dokładne badania są kluczowe dla potwierdzenia obecności bakterii Tropheryma whipplei i wykluczenia innych potencjalnych przyczyn objawów.
Leczenie choroby Whipple’a
Leczenie choroby Whipple’a polega na długoterminowym przyjmowaniu antybiotyków. Pierwszorzędnym celem jest niwelowanie infekcji atakujących mózg i ośrodkowy układ nerwowy. W przypadku zaburzeń wchłaniania niektórych substancji i mikroelementów, po sprawdzeniu niedoborów, zaleca się przyjmowanie suplementów diety. Choroba ma dużą tendencję do nawrotów, dlatego chory powinien pozostawać pod stałą kontrolą lekarską nawet po zakończeniu terapii.
Powikłania choroby Whipple’a
Niepodjęcie leczenia choroby Whipple’a może prowadzić do zgonu pacjenta. Przed śmiercią mogą wystąpić liczne powikłania, takie jak:
- ubytki w mózgu,
- niedobory składników pokarmowych,
- spadek masy ciała,
- powikłania prowadzące do uszkodzeń serca i zaburzeń jego pracy.
Ważne jest, aby jak najszybciej rozpocząć odpowiednie leczenie, aby zminimalizować ryzyko poważnych komplikacji zdrowotnych.