Przełyk Baretta: Objawy, Przyczyny, Diagnostyka i Leczenie

Spis treści

• Definicja przełyku Baretta
• Przyczyny i czynniki ryzyka
• Objawy przełyku Baretta
• Diagnostyka i badania
• Leczenie przełyku Baretta
• Profilaktyka i zalecenia

Definicja przełyku Baretta

Przełyk Baretta to stan patologiczny przełyku, który jest uważany za fazę przednowotworową. Choroba została po raz pierwszy opisana przez Normana Barreta w 1950 roku. Przełyk Baretta charakteryzuje się zmianą nabłonka płaskiego na nabłonek cylindryczny, co zwiększa ryzyko rozwoju raka przełyku. Ta zmiana nabłonka jest wynikiem przewlekłego narażenia na kwas żołądkowy, co jest typowe dla refluksu żołądkowo-przełykowego.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Podstawową przyczyną rozwoju przełyku Baretta jest przewlekły refluks żołądkowo-przełykowy. Częste cofanie się treści żołądkowej do przełyku prowadzi do podrażnienia i zapalenia błony śluzowej przełyku. Wśród czynników ryzyka wymienia się:

• Przewlekły refluks żołądkowo-przełykowy
• Palenie tytoniu
• Nadużywanie alkoholu
• Otyłość
• Dieta bogata w tłuszcze i przetworzoną żywność
• Męska płeć i wiek powyżej 50 lat

Objawy przełyku Baretta

Objawy przełyku Baretta są często subtelne i mogą być mylone z objawami refluksu żołądkowo-przełykowego. Najczęściej występujące objawy przełyku Baretta to:

• Przewlekła zgaga
• Odbijanie i cofanie się treści pokarmowej
• Uczucie pieczenia w klatce piersiowej
• Nudności i wymioty
• Trudności w połykaniu (dysfagia)

Warto zauważyć, że niektóre osoby z przełykiem Baretta mogą nie odczuwać żadnych objawów.

Diagnostyka i badania

Rozpoznanie przełyku Baretta opiera się na badaniu endoskopowym, które pozwala na ocenę stanu błony śluzowej przełyku. Podczas endoskopii pobiera się próbki tkanek do badania histopatologicznego, co umożliwia wykrycie zmian nabłonkowych. Często stosuje się również manometrię przełykową i pH-metrię, aby ocenić funkcję przełyku i poziom kwasowości.

Leczenie przełyku Baretta

Leczenie przełyku Baretta zależy od stopnia zaawansowania choroby i obecności dysplazji. Podstawowe metody leczenia obejmują:

• Farmakoterapia, w tym inhibitory pompy protonowej
• Zabiegi endoskopowe, takie jak ablacja laserowa i terapia fotodynamiczna
• Operacje antyrefluksowe, np. fundoplikacja Nissana

W przypadku zaawansowanych zmian może być konieczna resekcja przełyku.

Profilaktyka i zalecenia

Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju przełyku Baretta, zaleca się:

• Unikanie palenia tytoniu i nadmiernego spożycia alkoholu
• Redukcję masy ciała i zdrową dietę
• Regularne kontrole u lekarza, zwłaszcza przy przewlekłym refluksie
• Stosowanie leków zmniejszających kwasowość żołądka

Wczesne wykrycie i leczenie refluksu żołądkowo-przełykowego może zapobiec rozwojowi przełyku Baretta i związanym z nim powikłaniom.