Hipertyreoza: Objawy, Przyczyny i Leczenie

Spis Treści

• Co to jest hipertyreoza?
• Przyczyny hipertyreozy
• Objawy hipertyreozy
• Diagnostyka hipertyreozy
• Leczenie hipertyreozy
• Powikłania i zapobieganie hipertyreozie

Co to jest hipertyreoza?

W teorii medycyny, hipertyreoza znana jest również pod nazwą nadczynność tarczycy. Hipertyreoza związana jest bezpośrednio z nadmiernym wydzielaniem hormonu przez gruczoł tarczycy. Diagnoza nadczynności dużo częściej spotykana jest u kobiet niż u mężczyzn. Tarczyca, będąca gruczołem zlokalizowanym poniżej krtani, odpowiedzialna jest za produkcję hormonów, określanych jako T3 i T4. Do prawidłowego funkcjonowania gruczołowi tarczycy niezbędny jest jod, który jest magazynowany w tarczycy. Dopiero niedobór jodu o charakterze przewlekłym może być przyczyną hipertyreozy.

Przyczyny hipertyreozy

Źródło hipertyreozy jest uzależnione od wielu czynników, takich jak wiek, dostępność jodu oraz uwarunkowania genetyczne. Najczęściej spotykanymi przyczynami są:

• problemy w życiu płciowym,
• zaburzenia o podłożu hormonalnym,
• okres dojrzewania,
• przebyta choroba zakaźna o charakterze przewlekłym lub ostrym,
• istniejące guzy przysadki mózgowej,
• ciąża,
• nadmierne spożywanie hormonów tarczycy lub jodu.

U dzieci najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa. Jest to choroba autoimmunologiczna, która prowadzi do atakowania przez własny organizm własnych tkanek.

Objawy hipertyreozy

Objawy hipertyreozy mogą być różnorodne i zależą od przyczyny oraz stopnia zaawansowania choroby. Do najczęściej występujących objawów należą:

• utrata masy ciała mimo normalnego apetytu,
• nadmierna potliwość i nietolerancja ciepła,
• drżenie rąk,
• przyspieszone bicie serca (tachykardia),
• nerwowość i drażliwość,
• zaburzenia snu,
• zwiększona częstotliwość wypróżnień.

W przypadku dzieci, objawy hipertyreozy mogą obejmować także problemy z koncentracją i nadpobudliwość.

Diagnostyka hipertyreozy

Rozpoznanie hipertyreozy opiera się na badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Wykonywane są badania poziomu hormonów tarczycy we krwi, takie jak TSH, FT3 i FT4. Dodatkowo, USG tarczycy może pomóc w ocenie struktury gruczołu. W celu dokładniejszego zobrazowania rodzaju nadczynności wykonuje się badanie zwane scyntygrafią. Polega ono na połknięciu przez chorego izotopu jodu, co pozwala na ocenę aktywności tarczycy i wykrycie ewentualnych guzków.

Leczenie hipertyreozy

Leczenie hipertyreozy zależy od jej przyczyny i stopnia zaawansowania. Najczęściej stosowane metody to:

• farmakoterapia, czyli przyjmowanie leków przeciwtarczycowych,
• leczenie jodem promieniotwórczym, które nie jest zalecane u kobiet w ciąży ze względu na ryzyko dla płodu,
• zabieg chirurgiczny, wykonywany głównie w przypadku podejrzenia nowotworu.

Wybór metody leczenia powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta i skonsultowany z lekarzem specjalistą.

Powikłania i zapobieganie hipertyreozie

Niepodjęcie leczenia hipertyreozy może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak osteoporoza czy przełom tarczycowy, który stanowi zagrożenie życia. Dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie choroby. Aby zapobiec hipertyreozie, warto dbać o odpowiednią podaż jodu w diecie oraz regularnie kontrolować poziom hormonów tarczycy, szczególnie w przypadku osób z wywiadem rodzinnym obciążonym chorobami tarczycy.