Ciągotka – priapizm: objawy, przyczyny i leczenie

Spis treści

• Czym jest ciągotka?
• Przyczyny priapizmu
• Objawy choroby
• Diagnostyka i leczenie
• Komplikacje i profilaktyka
• Znaczenie wczesnej interwencji

Czym jest ciągotka?

Ciągotka, znana w terminologii medycznej jako priapizm, to stan, w którym występuje długotrwały wzwód prącia niezwiązany z odczuwaniem pożądania. Wzwód ten nie ustępuje po wytrysku, co odróżnia go od normalnej fizjologicznej reakcji. Priapizm jest stanem wymagającym pilnej interwencji medycznej, ponieważ może prowadzić do trwałych uszkodzeń prącia.

Przyczyny priapizmu

Choć w wielu przypadkach przyczyna priapizmu pozostaje nieznana, istnieje kilka czynników, które mogą go wywołać. Do najczęstszych należą:

• Urazy neurogenne, takie jak urazy mózgu czy kręgosłupa, które mogą wpływać na funkcjonowanie układu nerwowego.
• Zatrucie ołowiem, które oddziałuje na organizm w sposób toksyczny.
• Stan zapalny cewki moczowej lub stercza.
• Choroby hematologiczne, takie jak białaczka.
• Nacieki nowotworowe w obrębie miednicy mniejszej.

Warto również zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia priapizmu jako efektu ubocznego stosowania niektórych leków lub substancji psychoaktywnych.

Objawy choroby

Głównym objawem priapizmu jest długotrwały i bolesny wzwód. W początkowej fazie choroby ciało jamiste prącia jest sztywne, podczas gdy ciało gąbczaste cewki moczowej i żołądź pozostają wiotkie. Po kilku godzinach może pojawić się sinienie prącia oraz silny ból, co jest oznaką niedokrwienia. W zaawansowanych przypadkach do objawów dołączają:

• Obrzęk prącia.
• Postępujące sinienie.
• Gorączka.
• Trudności z oddawaniem moczu.

Ważne jest, aby mężczyzna, który zauważy u siebie takie objawy, jak najszybciej zgłosił się do lekarza.

Diagnostyka i leczenie

W przypadku podejrzenia priapizmu, lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad oraz badanie fizykalne. W niektórych przypadkach konieczne mogą być dodatkowe badania, takie jak ultrasonografia dopplerowska, aby ocenić przepływ krwi w prąciu. Leczenie priapizmu ma na celu złagodzenie bólu i przywrócenie prawidłowego przepływu krwi. W tym celu stosuje się:

• Tabletki przeciwbólowe i uspokajające.
• Leki przeciwzakrzepowe.
• Zabieg nakłucia ciała jamistego i odessania krwi, połączony z przepłukaniem solą fizjologiczną, jeśli farmakoterapia nie przynosi rezultatów.

Po ustąpieniu objawów zaleca się bandażowanie prącia do uda chorego przez 24 godziny.

Komplikacje i profilaktyka

Nieodpowiednio leczony priapizm może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak trwałe uszkodzenie tkanek prącia, co w konsekwencji może skutkować impotencją. Dlatego tak ważne jest, aby nie bagatelizować objawów choroby i jak najszybciej podjąć leczenie. Profilaktyka priapizmu obejmuje unikanie czynników ryzyka, takich jak niektóre leki czy substancje psychoaktywne, oraz regularne kontrole lekarskie w przypadku występowania chorób mogących prowadzić do tego schorzenia.

Znaczenie wczesnej interwencji

Wczesna interwencja medyczna w przypadku priapizmu jest kluczowa dla zapobieżenia trwałym uszkodzeniom i zachowania pełnej funkcji seksualnej. Mężczyźni powinni być świadomi objawów i niezwłocznie szukać pomocy medycznej, gdy tylko zauważą niepokojące symptomy. Współczesna medycyna oferuje skuteczne metody leczenia, które mogą zapobiec poważnym komplikacjom i umożliwić szybki powrót do zdrowia.